Gemeenten vullen regisseursrol verschillend in
Bij samenwerking op het gebied van wonen, welzijn en zorg speelt de regievoering door gemeenten een belangrijke rol. Het samenspel met sterke partijen als de woningcorporaties en zorgaanbieders, die vaak een initiërende of trekkende rol vervullen, vraagt aandacht. Regievoering vraagt bovendien om een goede samenwerking binnen het gemeentelijk apparaat tussen de afdelingen Zorg, Welzijn (Wmo), Wonen en Ruimtelijke ordening. Veel gemeenten houden zich bezig met de vraag hoe zij deze rol goed kunnen invullen, in lokaal en in regionaal verband.
De rol van regisseur is veelzijdig en afwisselend, afhankelijk van de rolopvatting van de partners, de lokale situatie en de fase waarin het samenwerkingsproject zich bevindt. Bij regievoering gaat het vaak om het samenspel tussen enerzijds degenen die verantwoordelijk zijn voor visievorming en besluitvorming (beleidsregie) en anderzijds de procesmanager die de voortgang van het samenwerkingsproject moet bewaken (dagelijkse regie). Er is dus geen blauwdruk of eenduidige definitie voor regievoering bij samenwerking.
Uiteenlopende vaardigheden
De regisseursrol heeft bij samenwerking op het terrein van wonen, welzijn en zorg vooral te maken met het stimuleren en bevorderen van interacties in netwerken. De rol van regisseur lijkt dan ook bij uitstek te passen in een situatie waarin sprake is van een complex beleidsnetwerk. De regisseur dient in de eerste beleidsontwikkelingsfase te beschikken over vaardigheden van een initiator en stimulator en deze in te zetten. Naarmate een traject meer in de uitvoeringsfase terecht komt, is het beschikken over en het inzetten van vaardigheden van een facilitator, beslisser, ondernemer of bemiddelaar van belang. Dit blijkt uit de 'Inventarisatie knelpunten en kansen bij beleid rond wonen met zorg en ondersteuning' van Bureau HHM.
Film over valkuilen van samenwerking
Het Aedes-Actiz Kenniscentrum Wonen-Zorg heeft ter illustratie van dit proces een film uitgebracht onder de titel 'Het boekje van Ellen'. De film toont de valkuilen van een fictief samenwerkingstraject. Hiermee worden ingewikkelde en soms pijnlijke momenten in de samenwerking bespreekbaar gemaakt. 'Het boekje van Ellen' is geen instructiefilm voor de realisatie van een woonservicegebied, maar een werkfilm om samen te bekijken en te bespreken. Het is een spiegel die discussie uitlokt over het proces van samenwerking.
