Woonvorm Kerkpoortstraat in Harlingen. Foto: Joost Brouwers

Ruimte gevonden voor kleinschalig wonen in de wijk

Gemeenten, corporaties en zorgorganisaties constateren dat kleinschalig wonen met zorg in de wijk lastig te realiseren is. Deze woonvorm wordt in bestemmingsplannen vaak als zorg gezien en niet als wonen. Protesten uit de buurt staan dan de komst van een kleinschalige woonzorgvoorziening in de weg. En dat terwijl het overheidsbeleid juist inzet op inclusie van bijzondere doelgroepen en vermaatschappelijking. Inmiddels zijn er tot bij de Raad van State procedures gaande. Een oplossing is nu in zicht.

Juridische belemmeringen

Kleinschalig wonen biedt mensen die zorg en ondersteuning nodig hebben, de mogelijkheid om een zo normaal mogelijk leven te leiden. Kleinschalig wonen in de wijk begon met de zorg voor mensen met een lichamelijke of verstandelijke handicap en is ook een trend geworden in de zorg voor mensen met dementie. Belanghebbenden vragen zich af waarom we aanvaarden dat juridische procedures en formuleringen het lokaal soms onmogelijk maken om mensen met een beperking zo lang en zelfstandig mogelijk in de wijk te laten wonen.

Oplossingen

Het Aedes-Actiz Kenniscentrum Wonen-Zorg heeft in een praktijkwerkplaats de lokale ervaringen met deze belemmeringen gebundeld. Prof. George de Kam (Radboud Universiteit Nijmegen) ontwikkelde met betrokkenen een algemeen toepasbare werkwijze om de problematiek aan te pakken. Zijn voorstellen worden voor het eerst gepresenteerd tijdens een masterclass op de Project!mpulsbijeenkomsten in april 2010. De kern van de Kams oplossing is de definitie van de bestemming wonen in het bestemmingsplan, maar ook het opstellen van een passend lokaal beleidskader voor wonen met zorg en/of begeleiding. Het Kenniscentrum zal de conclusies later dit jaar publiceren. Het project kwam tot stand met subsidie van het VWS/WWI-programma W+W+Z: Maak het samen!.

Meer informatie

31-03-2010